
کیست بیکر یک کیست پر از مایع است که موجب ورم و احساس سفتی در پشت زانو میگردد. با کامل خم و راست کردن زانو یا هنگام فعالیت، درد آن بدتر میشود.
این آسیب معمولاً در اثر مشکلی در مفصل زانو مانند آرتروز زانو یا پارگی غضروف بوجود میآید. با اینکه کیست بیکر ممکن است موجب التهاب و ناراحتی شود، اما درمان اختلال زمینهای معمولاً سبب تسکین آن میگردد.
تشخیص دقیق و ارائهی برنامهی درمانی موثر برای زانو درد شما، اولین مراحل از روند بهبودی شما میباشند. در کلینیک تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی پیشگام، ما در کمک به بیماران برای غلبه بر مشکل کیست بیکر تخصص داریم.
هدف ما ارائهی برنامههای توانبخشی اختصاصی برای بیماران به منظور کاهش، برطرف کردن و پیشگیری از اختلالات بیشتر، کاهش ناتوانی و به حداکثر رساندن بازیابی قابلیت عملکردی از طریق دارودرمانی، زانوبند، ماساژ، پی آر پی، طب سوزنی، الکتروتراپی، ورزش و حرکات اصلاحی میباشد.
جهت شروع روند درمانی و بهبودی خود میتوانید با ما از طریق شماره ۰۹۱۲۸۹۴۰۳۳۱ و ۶۶۵۷۶۹۹۱-۰۲۱ تماس حاصل فرمایید.
دلایل
مایعی لغزنده به نام مایع سینوویال به حرکت روان پاها و کاهش اصطکاک بین بخشهای متحرک زانو کمک میکند.
اما گاهی اوقات مقدار بسیار زیادی از مایع سینوویال در زانو تولید میشود که منجر به تجمع مایع در ناحیهی پشت زانو (بورس رکبی) و ایجاد کیست بیکر زانو میگردد. این امر میتواند به دلایل زیر رخ دهد:
- التهاب مفصل زانو، مثلاً به دلیل انواع مختلف آرتریت
- آسیبدیدگی زانو، مانند پارگی غضروف
علائم و نشانهها
در برخی موارد، کیست بیکر موجب درد نمیشود و ممکن است متوجه آن نشوید. هرگونه علائم و نشانه در صورت وجود میتواند شامل موارد زیر باشند:
- تورم پشت زانو و گاهی اوقات در پا، ساق پا
- زانو درد
- خشکی زانو و ناتوانی در خم کردن کامل زانو
این علائم ممکن است پس از انجام یک فعالیت یا ایستادن طولانی مدت بدتر شوند.
در صورت داشتن درد و تورم در پشت زانوی خود باید به پزشک مراجعه نمایید. هرچند بعید است، اما وجود یک ورم در پشت زانو ممکن است نشانهی یک بیماری جدیتر از یک کیست پر از مایع باشد.
عوارض
در موارد نادر، کیست بیکر میترکد و مایع سینوویال به محدودهی ماهیچهی ساق پا نشت کرده و موجب این عوارض میگردد:
- درد شدید زانو
- تورم در ماهیچهی ساق پا
- گاهی اوقات قرمزی ماهیچهی ساق پا یا احساس حرکت آب در داخل ساق پا
این علائم و نشانهها شبیه به علائم وجود لختهی خون در یکی از رگهای پا میباشند. در صورت تورم و قرمزی ماهیچهی ساق پا نیاز به معاینهی فوری پزشکی به منظور تشخیص دلیل زمینهای این علائم است.
آزمایشها و تشخیص بیماری
کیست بیکر را اغلب میتوان با معاینهی فیزیکی تشخیص داد. با این حال، از آنجایی که برخی علائم و نشانههای کیست بیکر مشابه بیماریهای جدیتر مانند لختهی خون، آنوریسم یا تومور میباشند، ممکن است پزشک آزمایشهای تصویربرداری غیر تهاجمی را تجویز نماید از جمله:
- سونوگرافی
- اشعه ایکس
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
درمان
گاهی اوقات کیست بیکر به خودی خود از بین میرود. هرچند در صورتی که کیست بزرگ باشد و موجب درد شود، ممکن است پزشک درمانهای زیر را توصیه نماید:
یخ
یخ ممکن است به کاهش تورم و درد کمک کند. یک کیسهی یخ را با قرار دادن تکههای یخ بین یک کیسهی پلاستیکی یا حوله تهیه نمایید (یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار ندهید، زیرا ممکن است موجب سوختگی شود). یک کیسه نخود فرنگی یخ زده نیز میتواند جایگزین آن باشد. کیسهی یخ را به مدت ۱۰ تا ۳۰ دقیقه بر روی ناحیهی مورد نظر قرار دهید. کمتر از ۱۰ دقیقه تاثیر بسیار کمی دارد و بیشتر از ۳۰ دقیقه نیز ممکن است موجب آسیب به پوست شود.
تزریق کورتیزون (استروئید)
گاهی اوقات تزریق کورتیزون پس از تخلیهی مایع انجام میگیرد تا سبب کاهش درد و التهاب ناشی از کیست شود. هرچند این عمل موجب پیشگیری از بروز مجدد آن نمیشود.
تخلیهی مایع
ممکن است پزشک با استفاده از یک سوزن اقدام به خارج کردن مایع از مفصل زانو کند. به این روش آسپیراسیون با سوزن گفته میشود و اغلب تحت هدایت سونوگرافی انجام میگیرد.
عصای زیر بغل
ممکن است تا زمانی که علائم از بین بروند نیاز به استفاده از عصای زیر بغل باشد. این عصاها به کاهش وزن روی پای آسیبدیده هنگام راه رفتن کمک میکنند.
اوزونتراپی، پیآرپی، درمان با سلولهای بنیادی
التهاب در واقع واکنش بدن به منظور بهبود آسیبدیدگی است. در عمل ما از التهاب به عنوان سلاحی برای بهبودی استفاده میکنیم. ما میتوانیم با بکار بردن سه روش اوزونتراپی، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و درمان با سلول بنیادی و از طریق التهاب کنترل شده، به درمان ورم پشت زانو و تحلیل مفصل بپردازیم. ناپایداری زانو به علت سست شدن رباطهای زانو رخ میدهد. این امر موجب حرکت بیش از حد و در نتیجه صدا دادن و التهاب زانو میگردد که مشخصهی آن لرزش مفصل است. پرولوتراپی، پی آر پی و درمان با سلول بنیادی روشهای تزریقی هستند که موجب تقویت رباطها و بازیابی آنها به حالت طبیعی، مستحکم، ضخیم و الاستیک خود میشوند.
ماساژ درمانی
ماساژ درمانی میتواند به افراد دارای کیست بیکر کمک میکند. با تمرکز بر مشکل زمینهای احتمالی، معمولاً میتوان تورم و درد ناشی از کیست بیکر را تسکین داد. کیستهای رکبی در ناحیهای قرار گرفتهاند که اکثر روشهای ماساژ درمانی را نمیتوان انجام داد. هرچند این نکته برای درمانگرها مهم است که از ایجاد فشار عمیق و مستقیم بر روی کیست پرهیز کنند، اما همچنان امکان ایجاد تاثیر درمانی قابل ملاحظه وجود دارد. متخصصین توصیه میکنند که درمان در قسمت بالای کیست و عمدتاً با تاکید بر عضلات نزدیک کننده و همسترینگ انجام شود. متوازن کردن ساختمان عضلانی نگهدارندهی مفصل زانو موجب جبران آسیب پاتولوژیک یا گشتاوری که سبب اختلال عملکرد زانو شده است، میگردد.
طب سوزنی
طب سوزنی برای کیست بیکر یک شکل تجربی از درمان پزشکی میباشد. فرو کردن سوزن در نواحی مختلف بدن ممکن است موجب تحریک انتهای رشتههای عصبی شده و منجر به آزادسازی انتقال دهندههای عصبی در مغز گردد. انتقال دهندههای عصبی مسبب بسیاری از ناهماهنگیهای سیستمیک و اختلالات موجود در بدن هستند که مربوط به شرایط جسمی و روحی کنترل کنندهی سلامت شخص میباشند.
الکتروتراپی
فیزیوتراپی و توانبخشی ممکن است شامل درمان به منظور کاهش درد و تورم، الکتروتراپی، حرکات تقویتی و ورزشهای دامنهی حرکتی باشد. الکتروتراپی برای کمک به فرایند بهبودی و تضمین دستیابی به یک نتیجهی مطلوب ضروری است.
تمرین و ورزش درمانی
ورزشهای دامنه حرکتی و تقویتی ملایم برای عضلات اطراف زانو نیز ممکن است در کاهش علائم و حفظ عملکرد زانو موثر باشند.
اگر پزشک تشخیص دهد که پارگی غضروف موجب تولید بیش از حد مایع سینوویال میشود، ممکن است عمل جراحی را برای برداشتن یا ترمیم غضروف پاره شده توصیه کند.
متخصص طب فیزیکی ممکن است ورزشهای زیر را پیشنهاد دهد که حتما لازم است با مشورت او اقدام به انجام آنها نمایید.
تمرینات توانبخشی برای کیست بیکر
انجام حرکات کششی همسترینگ به صورت ایستاده
این حرکت را سه بار در روز و همچنین قبل و بعد از تمرین کردن تکرار کنید.
در صورتی که احساس کشش زیادی نمیکنید، کمی به روی پایی که در حال کشش آن هستید تکیه دهید و به طرف جلو متمایل شوید.
انجام حرکات کششی همسترینگ به صورت خوابیده
پای خود را به کمک دستان به طرف خود بکشید و زانوی خود را به اندازهی ۲۰ درجه خم کنید. در این صورت باید در پشت ران احساس کشش داشته باشید. به مدت ۳۰ ثانیه در این حالت مانید.
انجام حرکات کششی همسترینگ به صورت نشسته
برای انجام این تمرین روی لبهی یک صندلی بنشینید. پای سالم خود را بصورت طبیعی خم کنید و پای آسیبدیده را در حالی که زانو مقدار کمی خم شده است، روبهروی خود قرار دهید. به طرف جلو متمایل شوید (در حالی که کمر بصورت صاف و سر رو به بالا است) تا زمانی که احساس کشش در اطراف کمر و ران داشته باشید.
خم کردن زانو. هنگام نشستن زانوی خود را تا جایی که میتوانید بدون ایجاد درد اضافه خم و راست کنید.
انقباض عضلات چهارسر بصورت ایستا. پای خود را دراز کرده و یک حولهی لوله شده را زیر زانو قرار دهید. زانوی خود را به طرف حوله فشار دهید بطوریکه عضلات چهار سر ران سفت شوند. انگشتان دست خود را روی عضلات چهارسر بگذارید تا سفت شدن عضله را هنگام تماس با آن احساس کنید.